Teologia. Rozmowa o Bogu i człowieku

Do książki dołączona jest płyta CD z fragmentami wykładów autora.

ks. Jerzy Szymik
ISBN: 978-83-7363-687-3
Stron: 366
Format: B5 (oprawa twarda)
Rok wydania: 2008

Jest to książka o teologii, o płynących z niej pożytkach, o – nie waham się sięgnąć po wysokie słowo – miłości do niej. O tym, że rozumiem ją głównie jako dialog – o Bogu i o człowieku, o ich wzajemnej relacji dialog z moimi współczesnymi dialog przynoszący – ufam – wielorakie korzyści dla nas wszystkich. […] Teologia jest (roz)mową o Bogu/człowieku, zawsze kontekstualną i nieodmiennie oferującą nadziejorodny sens, rozmową, której najważniejsze wątki dotyczą drogi, prawdy i życia. Czyli ostatecznie i najgłębiej: Jezusa Chrystusa.

Jest to więc książka (tak dalece, jak mnie na to stać) teo-logiczna: podejmująca ściśle teologiczną problematykę, a jednocześnie refleksję nad teologią. Tym samym zaprasza do namysłu nad fenomenem teologii dzisiaj: o czym jest, dla kogo jest, jak jest, po co jest. Nie znajdzie tu czytelnik żadnych gotowych rozwiązań ani prostych recept, ale z pewnością niemało zdecydowanych przekonań, za którymi stoi moje życie i moja praca. To propozycja rozmowy z czytelnikiem – o Bogu, o człowieku czyli o teologii.

(ks. Jerzy Szymik, fragment wstępu)

Zasługą ks. Prof. Jerzego jest, że […] nie boi się samotniczych ścieżek, na których potrafi łączyć poezję konkretu i rozległą perspektywę uniwersalizmu chrześcijańskiego, miłość do małej Ojczyzny z okolic Pszowa i umiłowanie Królestwa Bożego, w którym znikają jako mało istotne różnice przykuwające na co dzień naszą uwagę. […] Ks. Prof. Jerzy najdalszy jest od ucieczek od współczesności. Nie wspomina on nostalgicznie czasów minionych ani nie reaguje pesymizmem na ból świata. Równocześnie jednak nie usiłuje retuszować tego, co bolesne, ani też nie unika trudnych problemów współczesności. W zadumie nad nimi przekracza próg zadziwienia, aby ukazywać świat Bożych paradoksów. W jego przestrzeniach Bóg kamiennych tablic jest równocześnie kochającym Bogiem odkrytej nadziei. Nawet wtedy, gdy – na przekór ludzkiej logice – przychodzi jako bezbronne dziecko, niesie moc, która przemienia historię świata. W dramacie Jego wyniszczenia na wzgórzu Golgoty odnajdujemy echo naszych życiowych zmagań. […]

Życie ludzkie może być piękne, tak jak piękna jest teologia inspirowana przez fascynację prawdą o Wcieleniu. W kulturze postmoderny, jakże często rozdartej miedzy poczuciem rozczarowania i bezsensu, refleksja ks. Szymika wyzwala z pesymizmu i rozpaczy, ukazując horyzont nowej nadziei wyrażającej solidarność Boga z człowiekiem. W perspektywie tej, na przekór pesymistycznym deklaracjom epoki, mimo niezaprzeczalnego bólu istnienia, można odkrywać sens i piękno. Głębia teologicznej refleksji ks. Szymika ukazuje ludzki wymiar chrystocentrycznej teologii i zarazem prowadzi na szlak wielkiej duchowej przygody, w której Piękno stanowi jedno z imion Prawdy.

(abp Józef Życiński, fragmenty przedmowy)

SPIS TREŚCI