Wokół sprawy Akacjusza

ks. Stanisław Koczwara
ISBN: 83-228-0645-0
Stron: 220
Format: A5
Rok wydania: 2000

Historia pierwszej otwartej schizmy kościelnej między Wschodem a Zachodem, zwanej schiz­mą akacjańską. Autor ukazuje okoliczności i przyczyny powstania rozłamu oraz działania Rzymu i Konstantynopola, które doprowadziły do pojednania po 30 latach.


SPIS TREŚCI

WYKAZ SKRÓTÓW
BIBLIOGRAFIA
A. Źródła
B. Opracowania
WSTĘP

ROZDZIAŁ I.
DZIEJE SCHIZMY AKACJAŃSKIEJ DO 514 ROKU
§ 1. Założenia polityki religijnej cesarza Zenona i patriarchy Akacjusza
§ 2. Cesarski edykt Henotikon (482)
§ 3. Depozycja patriarchy Akacjusza przez papieża Feliksa III (484)
§ 4. Schizma jako rezultat nieposłuszeństwa Konstantynopola
§ 5. Zabiegi papieży Gelazego, Anastazego II i Symmacha o przywrócenie jedności

ROZDZIAŁ II.
PRÓBY USUNIĘCIA ROZŁAMU W LATACH 514-518
§ 1. Sytuacja polityczna i kościelna w chwili elekcji papieża Hormizdasa
§ 2. Papieskie poselstwo do Konstantynopola w 515 roku i jego wyniki
§ 3. Cesarskie próby skłócenia papieża z senatem rzymskim
§ 4. Ponowna legacja papieska (517) i fiasko rokowań

ROZDZIAŁ III.
PRZYGOTOWANIA KONSTANTYNOPOLA DO AKTU UNIJNEGO Z RZYMEM
§ 1. Postawa cesarza Justyna I wobec rozmów z Rzymem
§ 2. Dążenia unijne Jana II, patriarchy Konstantynopola
§ 3. Poselstwo cesarskie w Rzymie (518)
§ 4. Przygotowanie poselstwa papieskiego do Konstantynopola

ROZDZIAŁ IV.
PRZYWRÓCENIE JEDNOŚCI (KOŚCIELNEJ) MIĘDZY RZYMEM A KONSTANTYNOPOLEM
§ 1. Podróż legatów papieskich na Wschód
§ 2. Powitanie legatów papieskich w Konstantynopolu
§ 3. Przyjęcie papieskiej formuły zjednoczeniowej
§ 4. Skutki bezpośrednie aktu jedności
A. Uznanie Soboru Chalcedońskiego
B. Wyklęcie patriarchy Akacjusza
C. Rozstrzygnięcie sprawy następców Akacjusza oraz cesarzy Zenona i Anastazego I
§ 5. Uznanie szczególnej roli Stolicy Apostolskiej w Kościele Powszechnym

ROZDZIAŁ V.
UZNANIE AKTU UNIJNEGO W CESARSTWIE BIZANTYJSKIM
§ 1. Sprawa powrotu z wygnania prawowiernych biskupów
§ 2. Trudności w realizacji aktu unijnego w Salonikach
§ 3. Spór wokół formuły teopasyjnej
§ 4. Osobiste zaangażowanie cesarza Justyna I i Justyniana w sprawę jedności kościelnej

ZAKOŃCZENIE