Psychologia humoru

Jolanta Tomczuk-Wasilewska
ISBN: 978-83-7363-838-9
Stron: 282
Format: A5
Rok wydania: 2009

Projekt badawczy dotyczy ogólnie sformułowanego problemu: jaki jest empiryczny status punktu widzenia związanego z poczuciem humoru? Jego rozwinięciem będzie sześć pytań szczegółowych, postawionych na podstawie teorii wielogłosowego JA i koncepcji wartościowania Huberta Hermansa. Ze względu na stosunkowo niewielką wiedzę na temat poczucia humoru jako punktu widzenia praca ma charakter eksploracyjny, co pozwala zrezygnować z postawienia hipotez. Przeprowadzone badania mają wymiar empiryczny. (ze Wstępu)


Spis treści

Wstęp

Rozdział I. Teoretyczne inspiracje badań własnych

1. Poczucie humoru
1.1. Zagadnienia terminologiczne
1.2. Teorie humoru
1.2.1. Teorie psychodynamiczne
1.2.1.1. Teoria wyzwolenia energii
1.2.1.2. Teorie dyspozycji
1.2.1.3. Teoria błędnej atrybucji
1.2.2. Teorie kognitywne
1.2.2.1. Teoria rozwiązania niespójności
1.2.2.2. Teoria mistrzostwa poznawczego
1.2.2.3. Teoria ulgi w napięciu
1.3. Funkcje poczucia humoru w osobowości i życiu społecznym - przegląd badań
1.3.1. Humor w służbie ego
1.3.2. Humor agresywny
1.3.3. Humor afiliacyjny
1.3.4. Humor masochistyczny
1.3.5. Inne funkcje humoru
2. Teoria wielogłosowego JA Hermansa
2.1. Źródła inspiracji Hermansa
2.1.1. Teoria JA Jamesa
2.1.2. Bachtina koncepcja powieści polifonicznej
2.1.3. Łuk intencjonalny Merleau-Ponty'ego
2.2. Teoria wielogłosowego JA
2.2.1. Struktura dialogowego JA
2.2.2. Społeczna natura JA
2.2.3. Przestrzenność i czas
2.2.4. Innowacja w JA
2.2.5. Polifoniczność dialogowego JA
2.2.6. Metapozycja
2.2.7. Strukturalne aspekty zdrowego JA
2.3. Teoria wartościowania Hermansa
2.3.1. JA jako zorganizowany proces wartościowania
2.3.2. Motywy i typy wartościowań
3. Dystans - pomost pomiędzy dialogowym JA a poczuciem humoru
3.1. Humor jako metapoziom poznania
3.2. Śmiech jako "granica" ludzkiego zachowania - koncepcja Plessnera
3.3. Komizm w Bachtinowskiej koncepcji powieści polifonicznej
3.4. Wyniki badań empirycznych dotyczące humorystycznej perspektywy

Rozdział II. Projekt badań własnych: poczucie humoru jako punkt widzenia

1. Pozycja "ja jako komik" - model teoretyczny
2. Pytania badawcze
3. Metody badawcze
3.1. Metoda Konfrontacji z Sobą
3.1.1. Konstrukcja Metody Konfrontacji z Sobą
3.1.2. Procedura eksperymentalna
3.2. Kwestionariusz Stylów Humoru
3.3. Inwentarz Stanu i Cechy Wesołości (STCI)
3.3.1. W kierunku opracowania STCI-T
3.3.2. Aspekty aplikacyjne metody
3.4. Inwentarz osobowości NEO-PI-R
4. Charakterystyka osób badanych i sposobu przeprowadzenia badań

Rozdział III. Analiza wyników badań własnych

1. Analiza jakościowa przewartościowania zdarzeń z humorystycznego punktu widzenia
2. Wskaźniki afektywne wartościowań a wyniki w skalach kwestionariuszy humoru i osobowości
2.1. Wskaźniki afektywne wartościowań a temperamentalne cechy wesołości
2.2. Wskaźniki afektywne wartościowań zdarzeń humorystycznych i przewartościowanych z humorystycznego punktu widzenia
2.3. Wskaźniki afektywne wartościowań a style humoru
2.4. Wskaźniki afektywne wartościowań a cechy osobowości
2.5. Korelacje skal kwestionariuszy humoru i osobowości z wartościowaniami związanymi z humorem i neutralnymi w aspekcie humoru - analizy kontrolne
3. Przewartościowanie zdarzeń związane ze zmianą punktu widzenia na humorystyczny
3.1. Przewartościowanie zdarzeń związane ze zmianą punktu widzenia na humorystyczny – wyniki badań grupy eksperymentalnej
3.1.1.Poziom ogólny analiz
3.1.2. Poziom analiz na poziomie specyfiki zdarzeń
3.2. Przewartościowanie zdarzeń związane ze zmianą punktu widzenia i dowolną refleksją – porównanie wyników badań grupy eksperymentalnej i kontrolnej
3.2.1. Poziom ogólny analiz
3.2.2. Poziom analiz na poziomie specyfiki zdarzeń
3.3. Uczucia różnicujące wartościowania przewartościowane z humorystycznego punktu widzenia i wartościowania zdarzeń humorystycznych
4. Wzorce wartościowania z humorystycznego punktu widzenia

Rozdział IV. Poczucie humoru jako punkt widzenia: dyskusja wyników

1. Czy i w jaki sposób wartościowanie zdarzeń humorystycznych i przewartościowanych z humorystycznego punktu widzenia koresponduje z cechami i stylami humoru?
2. Jakie cechy osobowości związane są ze sposobem wartościowania zdarzeń humorystycznych i przewartościowanych z humorystycznego punktu widzenia?
3. Czy i jak zmiana punktu widzenia na humorystyczny wpływa na wartościowanie zdarzeń życiowych?
4. Czy zmiana punktu widzenia na humorystyczny wpływa na wartościowanie zdarzeń życiowych w sposób trwały?
5. Czy istnieją typowe wzorce wartościowania z humorystycznego punktu widzenia?
6. Czy wzorce wartościowania z humorystycznego punktu widzenia korespondują ze stylami humoru?
7. Uwagi końcowe

Bibliografia
Aneks